Terugblik IW ’17

De 39ste editie van het Internationaal Weekend van The Oldtimers is achter de rug. Het was gezellig en financieel springen we er uit. De vraag blijft of we met het huidige stabiele, maar relatief lage bezoekersaantal zo door moeten gaan.

In de eerste plaats willen we een aantal leden extra bedanken voor hun inzet. Super Visor-catering Henk van de Centjes heeft de keukenploeg al uitgebreid bedankt (Nel-Hot-Chili, Ron-Nasi-Vogel en anderen). Maar nu het financieel overzicht bekend is, wordt duidelijk dat we een paar money-makers extra dankbaar moeten zijn.

Vader en dochter Jan en Marloes Keizer zijn van onschatbare waarde geweest voor de loterij-inkomsten. De verkoop van de lootjes is al jaren de kurk waarop het IW drijft. Wie werd aangesproken door Jan (7 loten voor zevenvijftig, 10 loten voor 15 euro) of Marloes (lieve glimlach) kon niet weigeren. Zo vader zo dochter: betere verkopers hebben we niet in de club. Jan had speciaal voor de loterij zijn magazijn geplunderd en tientallen objecten belangeloos beschikbaar gesteld. We hadden een prijzengalerij die ongekend was in de clubhistorie. Heel leuk om te zien welke oplossingen er werden bedacht om breekbare vazen per motor te vervoeren.

Miss T-shirt Rebecca Lopes heeft met haar assistenten in de clubwinkel een topomzet gedraaid. Op een enkel shirt na is de volledige voorraad uitverkocht. Ook heeft Rebecca veel van haar winkeldochters verpatst. Het ‘Spark-in-the-dark’ shirt was daarmee een lichtpuntje in het financiële avontuur dat het IW iedere keer weer is.

Ook de poort moeten we noemen als belangrijke inkomstenbron en wervingskantoor voor nieuwe leden. Ook dit jaar zijn er weer nieuwe leden bijgeschreven door de onvermoeibare Kees Houwaart en kompanen. Zelfs de kas klopte met de registratie. Een speciaal bedankje voor Ingmar Elias, Ole den Boer, Jan Hoogstad en Claude de Geus die de (nachtelijke) poortwacht verzorgden.

Tot zover de financiële terugblik.

Namens alle schijthuizen en klepzijkers in de club een bedankje voor de Super Visors sanitairploeg Frank van Aalst en de polsbandjeweigeraar Ruud de Gier.

Supervisor Infra Ted Laros: bedankt voor de pyromane ondersteuning bij het barbeque-wezen.

Zuster Johanna bedankt voor de EHBO-ondersteuning

Het ambulancepersoneel voor het vervoer van British Barbara naar het ziekenhuis en Frank Arosa voor het terugvervoer (opluchting).

Hans Verhoog bedankt voor het ontwerp van het prachtige retro-speldje en Christina (geen lid) voor het lichtpuntje-in-de-duisternis-shirt-logo.

Het toercommissie close harmony duo Nick & Jop, thanx! Twee verrassende toerritten waarbij de grootste verassing de puzzelrit voor Willem ANWB was. Had hij niet verwacht! We beloven plechtig dat hij de volgende keer de GPS-route vooraf en niet achteraf krijgt.

Mark Oterdoom bedankt voor het vervoeren tijdens de toerrit van een bewoonster van een zorgcentrum in Rijswijk. Een lang gekoesterde wens is voor deze dame in vervulling gegaan, een actie waarmee wij de lokale en regionale pers op een positieve wijze hebben gehaald.

Flight-captain Tim Otterdoom bedankt voor de luchtopnames van The Oldtimers, vanuit de hemel bekeken zien ze er een stuk jonger uit.

Een heel uitgebreid bedankje voor de barbezetting van Don Bosco. Die zorgde ervoor dat we allemaal op tijd naar bed gingen. Daardoor stond iedereen fris weer op.

Hoe verder?

Qua begroting zullen we quitte spelen als we de kosten van het komende Super Visor etentje alvast meerekenen. Het bezoekersaantal is nu al enkele jaren stabiel op ongeveer 180 personen over het hele weekend. Daarvan zijn rond de 50 bezoekers geen lid, waaronder het groepje Engelsen dat ieder jaar komt (waarvan we er vorig jaar trouwens enkele als lid mochten bijschrijven). De huidige locatie wordt wisselend beoordeeld. We missen allemaal het oude Don Bosco, maar gesprekken over een terugkeer hebben nog niets opgeleverd. Een deel van de leden vindt de laagbouw een prima plek, een ander deel vindt het er niet oké. Het is niet uit te sluiten dat er bezoekers vanwege de huidige lokatie zijn afgehaakt. Ook leeftijd kan daarbij een rol spelen: er zijn steeds meer leden die moeite met het overnachten in een tent hebben. Opvallend was het gebrek aan belangstelling voor de bands, het lijkt erop dat onderlinge gezelligheid rond een vuurkorf wordt verkozen boven ‘swingen’ bij live muziek.

De vraag hoe we verder gaan met het Internationaal Weekend wil het bestuur bespreken in de Algemene Ledenvergadering in januari. Wie ideeën heeft kan zich melden bij een van de bestuursleden.