President Frank

Larry heeft het stokje overgedragen: The Oldtimers hebben een nieuwe voorzitter: Frank van Aalst. Bijna niemand binnen de club kent zijn verlegen, teruggetrokken en anonieme persoontje. Vandaar dit kennismakingsinterview.

Frank is 48 jaar. Hij komt hij dus niet uit de generatie van de oprichters. “En over die ouwe hap gesproken… die ouwe voorzitter Larry heeft toch maar mooi tig jaren de kar getrokken!”

“Complimenten aan Larry, heeft hij maar mooi gedaan!”

Frank moet nog maar zien dat het hem ook gaat lukken! “Complimenten dat hij het zooitje bij elkaar gehouden heeft tot ná de Corona. En ik ben erg blij met die andere ouwe… ehh, met die andere oudgedienden. Ken Lautenslager. Steun en toeverlaat. En, last-but-not-least Henk van de Centjes, volgens mij de secuurste penningmeester uit de geschiedenis van de club.”

Frank was een jaar of 27 toen hij bij de club kwam. “21 jaar geleden maakte ik kennis met The Oldtimers op de begrafenis van mijn schoonvader, bij veel leden nog wel bekend als Chris van Veggel.”

Omdat ze zijn motor erfden, heeft Eef het lidmaatschap van haar vader over genomen en werd Frank donateur. “Samen zijn we toen als een gek ons rijbewijs gaan halen. Eef om op Chris zijn motor te kunnen rijden en ik ben toen een Lib gaan bouwen. Eigenlijk dezelfde Lib, waar ik nu opnieuw mee bezig ben. Chris, nog bedankt voor deze mooie erfenis!”

Meneer de president, maar waarom opteerde u eigenlijk voor het Hoogste Ambt binnen de club?

“Het is goed dat jij meneer en u tegen mij zegt. Laten we afspreken dat alle leden voortaan meneer en u tegen mij zeggen. Ik heb al een facebook account en binnenkort ga ik al mijn besluiten ook twitteren. En ik ga een rode stropdas kopen. En ik maak mijn gezicht oranje.”

Even serieus nou Frank, waarom heb je je beschikbaar gesteld voor het voorzitterschap?

President Frank: “Nouweh….”

First Lady Mela… ehh…. Eefje: “Laat mij maar even. Frank is sociaal, hij heeft frisse ideeën. Wil de club een beetje wakker schudden, want de boel is toch best een beetje ingedut. En Frank heeft een mening, kan die op een aardige manier geven en geeft zo zijn eigen draai aan de dingen. Denk maar eens aan de Amerikaanse Verkoop, samen met Kevin.”

President Frank: “Nou, dat dus”

President Frank: “Nou dat dus. En omdat niemand anders wilde.”

Welke frisse ideeën kunnen we verwachten van de nieuwe President?

President Frank: “Nouweh….”

First Daughter Lisa: “Mijn vader is een sentimentele jongere oudere. Hij is nieuwsgierig. Hij gaat mee met zijn tijd. Neem nou dat Facebook account dat hij meteen al heeft aangemaakt. Hij kan met een beetje hulp van mij zelfs al een berichtje tikken, hi hi hi.”

First Lady Eefje: “Ja, communicatie vindt hij heel belangrijk. Zijn eerste post op Facebook is daar dus een voorbeeld van. Weten wat er bij de leden speelt en de leden moeten weten wat er bij het bestuur speelt. Een beetje actie-reactie. Kort er op, weet je wel? Van bestuur naar leden en van leden naar het bestuur. Iedereen mag weten wat er speelt.”

President Frank: “enneh…”

Eef: “Gewoon lekker los….”

Dames, dames, mag The President ook wat zeggen?

Alle gekheid op een stokje. Wie kent Frank niet? Alleen de nieuwe leden in de club zullen Frank niet kennen. Verder kent iedereen Frank als de aimabele, grappige en ongeremde Oldtimer die hij nu eenmaal is.

Wie kent Frank niet?

Frank is iemand die graag deelt. Van bier tot zijn haardos (als je wil headbangen en toevallig geen haar hebt). Waar Frank is, heerst vrolijke gezelligheid. Hij is niet iemand die de baas wil spelen en haalt er graag de scherpe kantjes af.

“The Oldtimers zijn mijn familie. Dat meen ik. De warme saamhorigheid, de gezelligheid van al die aparte mensen die elkaar ergens anders misschien nooit op deze manier tegen zouden komen…. Tandartsen, timmermannen, accountants, pijpfitters, lassers, ondernemers, helicoptermonteurs, mannen, vrouwen, kinderen alles doormekaar. Dat vind ik zo mooi aan onze club. Klaar staan voor elkaar. Niet alleen als er iets met je motor is, maar ook privé. Voor zo’n club wil ik me inzetten.”

Wat hoop je te bereiken?

“Ik hoop dat ik weer een beetje lucht in de club kan blazen. We raakten al vóór de Corona een beetje ingedut, maar door de Corona zijn we toch wel zo’n beetje in coma geraakt. Tis stilletjes. Het clubgebeuren moet worden opgeschud: clubavonden moeten weer door, tourritten weer opgestart, ons digitale Clubblad De Spiegel moet weer gaan leven…

En ik denk dat iedereen wel beseft dat we iets met het Internationaal Weekend (IW) zullen moeten doen. Wat? Dat weet ik ook nog niet, maar íets zullen we moeten doen. De tijden van vroeger met 400 bezoekers zullen nooit meer terugkomen. Ik denk dat we daarom ook moeten stoppen met het IW te vergelijken met vroeger. We moeten het IW anders gaan bekijken. Een beetje afstand van de Villa bij Don Bosco (de oude IW-locatie naast de huidige) kan daarbij helpen.”

Wat?? Weg bij Don Bosco?

“Niet meteen, maar wat mij betreft bespreekbaar. En vergis je niet he? Don Bosco is bij mij om de hoek! Voor mij ideaal. Maar bekijk de locatie van een afstandje: het is ook een beetje Kantine Werklust. En het is eigenlijk te groot voor de huidige bezoekersaantallen. En iedereen blijft het maar vergelijken met de oude locatie aan de andere kant van de heg… Zo kom je nooit los van vroegèh.

Daar moeten we het binnen de club dus gewoon over kunnen hebben. Ik ga echt niet als een Razende Roeland alles anders doen, want uiteindelijk gaan de leden daarover. Nu ik zelf in het bestuur zit, kijk ik daar goed naar. Er is geen haast en je moet alles overwegen: ook dat oudere leden niet meer in een tentje willen of kunnen slapen. Dat er mensen zijn die ’s avonds liever naar huis gaan. En wat voor soort entertainment wil je? En wil je leden nog wel opzadelen met de keukendienst? Heb je wel eens bekeken hoeveel werk dat is? Misschien moeten we naar een plek waar je makkelijker kunt overnachten en waar vaste catering is? Een andere opzet, bijvoorbeeld leden en genodigden? Een intiemere plek? Dus kom met ideeën!”

En dat andere heikele onderwerp: de toelatingseisen aan nieuwe leden? Laten we de pre-1966 Harley Davidson-eis los?

“Dat is al een beetje zo. Ook hier geldt: je moet het er serieus over hebben. Er ligt een advies van de Wijze Mannen om de leeftijdsgrens bij 40 jaar te leggen en die dan ieder jaar mee te laten schuiven. Dat kan. Of een nieuw vast jaartal kiezen. Als je Early Shovels toelaat, voorkom je dat we een eliteclub worden. Pas zag ik een militaire Liberator te koop staan voor 24-duizend. Wie kan dat betalen? Wie gaat daar straks mee rijden in onze club? Worden er straks alleen maar rijke mensen lid of mensen die een motor erven? Shovels zijn nu nog betaalbaar. Zo houden we de club toegankelijk voor een veel grotere groep. Maar één ding staat voor mij voorop: het karakter van een oldtimerclub moet blijven. Ouwe meuk dus. We zijn geen gewone Harleyclub.”

Wat vind je als voorzitter belangrijk?

“Dat ik benaderbaar ben. Asjeblieft: help geen verhalen achter mijn rug om in de wereld. Ik weet dat dat snel gebeurt als je in het bestuur zit. Zeg het tegen me. Iedereen die mij kent weet dat ik Frank en vrij ben.”