Met de FLH naar Santa Pola – Spanje
Ron Vogel vertelt over de reis die hij op de FLH maakte naar Santa Pola – Spanje.
Onze zoon woont al enige jaren in Spanje, zich in het leven houdend met tatoeëren en sinds een jaar met het uitbaten van een café aan het strand (Flamingo Beach Bar, Santa Pola). Het ligt dus voor de hand dat Gerda en ik daar regelmatig op bezoek gaan. Naast het bezoek aan de zoon is het er tevens goed toeven met mooie stranden, prachtig weer, goede restaurants etc.
Daar ik sinds begin 2017 eindelijk ben gestopt met werken kunnen we dus gaan wanneer en hoe lang we willen, en ik wilde zolang het nog kan toch nog eens op de motor daarheen rijden, na enige keren met de auto (Triumph Herald cabriolet 1970) te zijn geweest. Daar Gerda al enige jaren besloten had niet meer achterop de motor mee te gaan, hadden we afgesproken dat Gerda zou gaan vliegen en ik in dit geval met de Electra zou gaan en daar een dag voor aankomst van Gerda zou aankomen. Dus gaan.
28 Augustus 2017 – Eerste etappe
Vertrek vanuit Amsterdam Osdorp, prachtig weer, dus een fantastische start van de reis. De Electra bepakt met kampeer spullen en een tas met kleding. De eerste etappe gaat over de snelweg tot Brussel, daarna de navigator ingesteld op “geen snelwegen, tolwegen en korte weg” en dus verder via de kleine wegen langs de Maas richting Verdun. Tijdens de dag liep de dag temperatuur op tot 38 graden en met volledig motorpak was het behoorlijk transpireren.
Na stops voor lunch, koffie en tanken bij de Camping Les Breuiles aangekomen en tent opgezet. Toen alles stond, luchtbed opgepompt etc. gelijk al een motorliefhebber die van alles over de FLH en mij wilde weten, hij was zelf al 3 maanden op de fiets onderweg door Frankrijk, leuk gesprek en dan hoor je dat ook met de fiets ook pech onderweg voorkomt. Dineren, douchen en slapen.
29 Augustus 2017 – Tweede etappe
Vroeg eruit en het eerste Franse ontbijt, croissantje en grand café crème. Het ziet eruit dat het weer een warme dag gaat worden dus korte broek en hemdje onder het motorpak aan. navigator ingesteld richting Clermont Ferrari, wederom binnendoor, omdat de keus kortste route was ingesteld stuurde de Garmin mij vaak over kleine landweggetjes, om daarna weer op de grotere we uit te komen omdat dit net iets korter is. Kost veel tijd, maar veel leuker en ik had tijd zat.
Onderweg een baguette, stuk kaas en een fles Cola (zou eigenlijk wijn moeten zijn) gekocht en dit later langs de weg op een grasheuveltje voor lunch genuttigd. Weer ruim over de 30 graden dus genieten.Na het uitbuiken weer verder door rustieke maar zo goed als uitgestorven dorpjes, met gelukkig wel regelmatig een Intermarche of Leclerc om te tanken. Tankstation in de dorpjes zijn er haast niet meer. Aan het eind van de middag bij Avallon aangekomen en tijd om een camping te zoeken, even buiten de stad was er een en dus weer alles voor de nacht klaargemaakt. In Avallon Boeuf Bourguignon gegeten.
30 Augustus 2017 – Derde etappe
Vertrek uit Avallon begon met mooi zonnig weer, prachtige kleine wegen met kasteeltjes, landhuizen en fraaie boerderijen. Rijdend op de D34 zag ik de op de bewegwijzering La Machine aangeduid, daar aangekomen kon ik het niet nalaten de twee machines vast te leggen.
Daarna nam de bewolking toe en begon het te regenen, moest er na een paar hele warme dagen wel van komen. Extra regenpak aangetrokken en uitkijken voor een camping, natuurlijk kom je er eerst tientallen tegen en als je dan wil stoppen vind je er geen, ook geen hotel of zo. Uiteindelijk om 19:15 in Aurillac aangekomen alwaar een municipal was. Bij de ingang aangekomen bleek hij om 19:00 uur te sluiten, er was nog wel een voetgangers ingang en stond al te meten of de motor er door passen zou passen toen een jonge vrouw eraan kwam, en meedeelde dat haar man, de beheerder, er zo aankwam, deze zei: “Zoek maar een plekje de rest regelen we morgen wel”. Gelukkig stopte de regen zodat ik de tent droog kon opzetten en naar het centrum kon lopen en een pizza ben gaan eten.
De gehele nacht geregend en ’s ochtends ook, binnen in de tent zoveel mogelijk ingepakt, motor en regenpak aangetrokken (dat valt tegen in een klein tentje), alles opgebonden en naar de uitgang, nog steeds regen. Bij de receptie zei de man van de vorige avond, die mij volledig ingepakt zag binnenkomen: “Allez, c’est gratuite. Ga maar snel naar beter weer”, dit ook in het Frans. Inderdaad na een uurtje klaarde het op en werd het toch weer leuk. Mijn reisdoel voor deze dag was een gehucht genaamd Saman, dicht tegen de Pyreneeën, waar een kennis van mij, Bert, woont en al jaren roept: ” als je in de buurt bent…”. Dus ik had hem enige dagen daarvoor geappt dat ik eraan kwam. Hij woont met zijn Franse vrouw in een prachtige verbouwde boerderij met uitzicht op de Pyreneeën Hij is kunstschilder en maakt impressionistische schilderijen. Leuk bijgepraat, gegeten en in een echt bed geslapen.
1 September 2017 – 4e etappe
Vanaf Saman via de meest kleine wegen op weg naar de grens via de D633 over plaatsjes zoals Lauder, St Paul, de D929 Fabian, de D173 omhoog de Pyreneeën in, met hoger in de bergen loslopende schapen welke midden op de weg stonden en niet van plan waren opzij te gaan, voor mij op de motor kon ik om ze heen rijden en ze keken mij wel aan van, wat doe je hier? Voor de enkele auto’s was het lastiger, zij moesten gewoon wachten tot ze toch maar verder gingen. Op de grens ligt de, Tunnel d’Aragnouet, met verkeerslichten en een bord met de minuten wanneer jouw kant door de tunnel mag.
Aan de Spaanse kant ging er een totaal andere wereld open, mooie wegen met prachtige vergezichten, valleien, via de A138 over plaatsen zoals Lafortunada, Simiter, N123 naar Lleida, dan de N11 Fraga, Albanië, Montalban, Alfambra kwam ik aan in Teruel een leuk stadje met de oude fortmuren nog goed te zien. Geen Camping te zien dus op zoek naar een hotel. Ik zag een bord op een industrie gebied en dacht dat zal wel een low budget hotel zijn. Toch voor het inschrijven even de prijs vragen, 75 euro ex ontbijt, dat is zeker voor Spanje duur, en ik voelde iets van hij heeft geen keus hij betaalt dat wel, niet dus, ik de stad in en zag een bord met hostel, daarheen en een goede schone kamer met douche 25 euro, volgende morgen ontbijt, koffie en cakejes 2 euro.
2 September 2017 – 5e etappe
Laatste rit van Teruel naar Santa Pola via de route N330 langs plaatsen met namen zoals, Moya Santa Cruz des Moya, Talayualas, Confrontera, Alamansa en vele andere, oneindig rechte wegen van tien km of meer met aan weerzijde wijngaarden, fruitboomgaarden en olijfboomvelden, met hier en daar een loods waar de vruchten etc. verzameld en verwerkt worden. Opvallend weinig verkeer op deze wegen met zo nu en dan een loslopende schurftige hond. Dan uiteindelijk in Santa Pola aangekomen, om daar 6 weken te gaan relaxen.
De terugreis
Toen na de 6 weken de weersverwachtingen in oktober iets minder warm zou kunnen zijn had ik besloten om de terugweg toch maar via de snelwegen en met hotels te doen. 1e Etappe tot Granollers, even ten noorden van Barcelona, hotel tegen het formule 1 circuit de Barcelona-Catalunya, waar de ontbijtzaal de volgende morgen vol zat met mannen met BMW-racing team overalls aan. Bij het vertrek was het nog droog maar eenmaal op de tolweg kwam de regen met bakken naar beneden en was het tussen de vrachtwagens niet erg prettig rijden, werd later wat beter maar pas na de Pyreneeën in Frankrijk werd het weer droog en wat zonniger. Door gereden met tussenstops tot Challons sur Saone een hotel gevonden, eten en slapen.
De volgende dag begon droog, maar zag er wel dreigend uit, ik besloot toch maar via routes nationales verder te gaan omdat snelweg rijden toch wel heel on-inspirerend is, zag tussendoor zwarte luchten een stuk blauw en dacht daar kan ik misschien mooi tussen de buien door rijden, helaas stuurde mijn navigator me de andere kant op dus weer in de regen, pas bij Nancy werd het weer droog en wat zon. Na Brussel rond 18:00 uur koelde het wel weer af tot ca. 10 graden en dat bleef zo tot het bij Breukelen weer zachtjes begon te regenen, maar ik was 20 minuten later rond 9 uur ‘avonds thuis.
Al met al een hele leuke en mooie reis
Aan de betrouwbaarheid van de Harley-Davidson word vaak getwijfeld en vele vragen hoeveel pech heb je gehad en welke bouten ben je verloren, geen dus, een iets los getrild stuur boutje. Totaal 4.833 km gereden (2.451 op de heenweg 2.382 terug) gemiddelde snelheid 54 km per uur. Rij-uren 67 uur en 47 minuten, dat houdt zo’n navigator allemaal bij. Benzine heb ik niet echt bijgehouden maar gemiddeld 1 op 15km. Ca. 3 liter olie verbruikt.