Kaasstadrit

Dat Leerdam de glasstad is, is een hardnekkig misverstand. Leerdam is een echte Kaasstad. Op Tweede Pinksterdag hebben we dat groots gevierd met een toertocht onder leiding van onze voorzitter Larry Elias.

Boze tongen binnen de club beweren wel eens dat Larry geen motor kan rijden. Anderen beweren dat hij alleen rijdt bij begrafenissen en crematies. Zelf beweert Larry de meeste kilometers van ons allemaal te maken.

Uit zijn ritten-administratie (voor de kleine ondernemer een fiscale verplichting) blijkt dat Larry sinds hij in Leerdam huist 756.641kilometer op de Liberator heeft afgelegd tegen slechts 112.456 km in zijn roze Ford. Daarmee zijn de kwaadsprekers voor altijd het zwijgen opgelegd.

Terug naar afgelopen maandag.

We verzamelden bij het voormalige Routiers, het voormalige AC-restaurant, de voormalige Autogrill, de nu-malige Burgerking met inwonende Starbucks bij De Meern. Als je de route-informatie bij elkaar hebt, is die al weer verouderd, zo snel wisselt deze locatie van eigenaar. Het terras was zonovergoten, de koffie volgens velen geen aanrader. Boze tongen beweren dat het Haagse Bakkie oprukt richting Utrecht. Zelf houd ik het er op dat we door die onbetrouwbare Amerikanen nu al lijden onder een veranderend koffieklimaat.

We gingen hier snelweg. Tenminste, dat was de bedoeling. Guus van de Sanden vertoonde nog wat irritant gedrag door zich niet aan de vaste start procedure van zijn motor te houden. Daardoor liepen we 20 minuten vertraging op. Daarna toch weer snelweg, namelijk de A12 en de A2 en over de grote rivier naar de kleine rivier de Linge.

Willem van Vliet zette onderweg zijn motor te koop

Er volgde een prachtige tocht langs dit oeroude watertje; in optocht trok de pleziervaart aan ons voorbij. Overal waar wij kwamen werd door brugwachters het verkeer stilgezet zodat wij zonder oponthoud en met een minimaal aantal rotondes de Kaasstad bereikten. Daar namen we de enige rotonde van deze rit: driekwart en hup het groene land weer in. Weg uit de stad, leve het platteland!
We bereden de Diefdijk, het oudste waterwerk van ons land en verkenden de grazige weiden van de Vijfheerenlanden. Helaas stond er iets in bloei waardoor ik na twee dagen nog steeds rode ogen en een branderige keel heb. Maar het was er prachtig.

In het lieflijke Schoonrewoerd deden we opnieuw een bakkie. Veel betere bediening en heerlijke koffie. We hebben die grote ketens echt niet nodig! De hoofdstraat van Schoonrewoerd is drukker dan het Spui en wie hem oversteekt moet goed opletten. Voor je het weet zit je onder een John Deere, McCormick, Hanomag, Bolinder Munktell, Ford Dexta of Zetor Super 50.

Na een poosje kregen we de indruk dat dit een optocht was van de historische landbouwtrekker vereniging.

Die ‘treckers’ zijn net Harley-rijders. Sommige keken erg stoer en zwaaiden niet naar niet-trekkerrijders, anderen waren erg bezig met hun imago en wuifden als Willem-Alexander vanaf zijn troon. Vrouwen waren in de minderheid en reden hoofdzakelijk een McCornick Sportster.

Nadat het gebonk van de tweetakt diesels was weggestorven (benieuwd of ze nu een milieuzone overwegen in Schoonrewoerd) ging ieder van ons zijns weegs. Willem van Vliet nam de enige doodlopende straat van Schoonrewoerd en kwam ik daarna nog wel vaker tegen op de terugweg.
Larry kan weer een kilometer of 80 bijboeken in zijn rittenadministratie. En nu maar hopen dat we volgend jaar opnieuw de Lingestreek en de Vijfheerenlanden met hem zullen doorkruisen!

De Kaasstadrit moet een blijvertje worden.