Familiekroniek Ceel Navest

Lunteren, september 2008, een warme nazomeravond tijdens het Ceel Navest Weekend. Ceel brengt zijn moeder bij het kampvuur in de tuin van de Macco’s. Trijntje Navest komt naast mij zitten, het vuur knappert en in het bos achter de zwijgende motoren roept een uil.

“Dat doet mij aan vroeger denken,” zegt Trijntje Navest. “Ceel arm in arm met zijn broer Ab en maar zingen over de uil in de olmen. En door heel het Jappenkamp klonken de oehoe’s van de moeders, zo net voor het slapengaan.”
Trijntje begint mij een verhaal te vertellen over hun leven vroeger in Nederlands-Indië. Het laat mij in de jaren die volgen niet meer los.

Dit najaar in de boekhandel: Familiekroniek Ceel Navest

Niet lang na de eerste gesprekken met Trijntje Navest, overlijdt zij. Ze laat enkele schriftjes na met dagboekaantekeningen. Ik praat daarover met Ceel bij wie allerlei herinneringen bovenkomen. Mooie en minder mooie. Bevrijding door de Brits-Indische Ghurka’s, de gruwelijke moord op een Japanse kampbewaker, de hachelijke vlucht vanuit Batavia naar Singapore, de zoektocht naar hun verdwenen vader. Een gevaarlijke tocht in een overbeladen vliegtuig eindigt in een moeizame gezinshereniging op het eiland Billiton…

IJzersterk geheugen

Ik sprak ook meerdere keren met een tante van Ceel. Deze tante Ita bleek een ijzersterk geheugen te hebben en een goed bewaard familiearchief. Langzaam ontstond bij mij een beeld van het Indische leven vóór de oorlog en, kort na Pearl Harbour, na de invasie en bezetting door Japan. Ik onderzocht de snelle militaire ondergang van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (het KNIL) waar vader Henk Navest als infanterist de nederlaag meemaakte. Na een vernederende capitulatie volgden voor hem krijgsgevangenschap en dwangarbeid aan de Birmaspoorlijn. Voor moeder Trijntje Navest en haar familieleden was er het ‘jappenkamp’. Ceel Navest en zijn broer Ab groeiden daar op in grote ellende en overleefden deze jaren ternauwernood.

Patrouilleverslagen

Na deze interviews doken er nog grote hoeveelheden documenten op uit de periode na de Tweede Wereldoorlog. Een koffer vol patrouilleverslagen van vader Henk, aantekeningen en officiële militaire paperassen… Uit eerste hand maakte ik kennis met de enorme chaos en het geweld die na de Tweede Wereldoorlog ontstonden tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog tussen 1945 en 1949.

Zwemmen met Soekarno

De familiegeschiedenis van de Navests blijkt sterk verweven met de Nederlands-Indische geschiedenis. Zo heeft Ceel nog gezwommen met Soekarno, die later de eerste president van Indonesië werd. Uiteindelijk verloren de Navests niet alleen hun vertrouwde woonomgeving in Nederlands-Indië maar ook al hun bezittingen. Na aankomst in het koude Nederland ontdekte de familie dat men hier bepaald niet op deze ‘kolonialen’ zat te wachten. En vader Henk heeft zich tot op zijn laatste levensdag geschaamd voor de gebroken belofte van ons land aan de Molukkers.

Voorverkoop

Tien jaar heb ik er over gedaan om alles uit te pluizen, op te schrijven en te herschrijven. Telkens kwam er nieuwe info naar boven waardoor ik weer opnieuw moest beginnen. Maar het resultaat mag er zijn: 400 pagina’s oorlogsgeschiedenis door de ogen van Ceel en zijn familie!

Het boek verschijnt bij Scriptum in Schiedam en is straks te koop in de boekhandel en op de bekende boeken-sites. Speciaal voor Oldtimers met belangstelling voor dit zeer zeer persoonlijke familieverhaal van Ceel Navest, komt er een voorverkoop in oktober. Daarover horen jullie meer als het zo ver is. Komende maand maak ik het verhaal klaar en gaat het boek naar de drukker.

Een beschrijving van het boek vind je hier: Gordel van Geweld

Art de Vos