De barre tocht naar La Calluna

We zouden om 12.00 uur vertrekken vanaf De Meern. Dus ik had met Kevin afgesproken dat hij om 10.15 uur bij mij zou zijn, konden we nog een bakkie doen alvorens te gaan rijden. En jawel, ’t kind was op tijd: om 10.14 uur kwam een onheilspellend gedreun over de Katwijkerlaan rollen en even later stapte junior in regenbroek de woonkamer in. In regenbroek ja, want de weersvoorspelling was gematigd vochtig. En wij hadden zoiets van: kleed je maar op regen want dan blijft het droog. Die ouwe (verschrikkilikkeikke) had zelfs zijn telefoon en portemonnaie in plastieken zakjes gedaan!

Priemende ogen
Wij (na een bakkie) weg, binnendoor naar De Meern. In Montfoort, bij een verkeerslicht, voelde ik dat ik bekeken werd, een paar priemende ogen prikten in mijn rug. En jawel, bij nadere inspectie, bleek dat PaulusvL zich stilletjes bij ons had gevoegd. Wij gedrieën verder naar De Meern. Daar aangekomen leken we de eersten te zijn en dat was ook zo. Dus naar binnen voor nog meer koffie. Uiteindelijk was de rest ook aangekomenen en konden we vertrekken.

Geen bier meer
Onder leiding van Jeroen zijn we binnendoor naar Kootwijk gereden, waar PeterG op ons wachtte in de kroeg waar we zouden lunchen. Peter was daar al zolang, dat het bier gewoon op was en we bij de lunch alleen nog koffie konden krijgen. Zelf houd ik niet zo van koffie maar het koekje dat er altijd bij zit vind ik wel lekker. Na de lunch weer verder binnendoor naar La Calluna. Onderweg kneep Kevin z’n voorremkabel nog even stuk en kwam tot stilstand tegen z’n “old man”.  We zijn even langs Max Middelbosch gereden voor een remkabeltje. Max was er niet maar mevrouw Max belde hem en we mochten even in de werkplaats struinen, kabeltje gevonden en weer door. Helemaal top, die Max. Om ongeveer half zes waren we bij La Calluna.

Je mag lekker lang opblijven

Jan en JohannaP waren daar al, evenals het gezin van PeterG. Dus even kwartier gemaakt en daarna gelijk aan het bier. Omdat ik niet van bier houd, heb ik noodgedwongen weer een koekje besteld waar ik een bak koffie bij kreeg. Die avond hebben we geBBQd. Er was ook een bandje maar daar heb ik niet zoveel van gehoord omdat ik buiten ben blijven praten. Het bandje was binnen, daarom hoorde ik er niet zoveel van. Het was wel een goed bandje, heb ik me laten vertellen. Een tributebandje voor “Kubus en de Sneeuwstormen”. Iets uit de jaren 60, denk ik.  Ik ben die avond, voor mijn doen, heel laat gaan slapen. Half een of zo, terwijl ik thuis al veel vroeger naar bed moet. Dat vind ik ook zo leuk aan die weekendjes: je mag lekker lang opblijven. Ik sliep in een hutje, samen met Kevin die, ’s nachts, het hele hutje kort en klein gezaagd heeft. Wat kan dat menneke snurken zeg, ’t is net z’n moeder.

Koffie bij de hut
Zaterdagochtend werden we wakker van het geruis van de zonnestralen op het hutjesdak. Dus gauw eruit, lekker douzen en aan de koffie in de zon. Het was half acht of zoiets en de kroeg was nog niet open. Maar daar had junior rekening mee gehouden. Hij had van thuis een RVS-Bialetti meegenomen om koffie te zetten. Helemaal goud, de geur van de koffe maakte de rest ook wakker en binnen de kortste keren zat de halve club lekker koffie te drinken bij ons hutje, reuze gezellig. Er zaten alleen geen koekjes bij, dat was wel een beetje jammer want zelf houd ik niet zo van koffie maar die koekjes……….! Bert (de eigenaar) was inmiddels ook wakker en had het ontbijt klaar gezet, dus lekker ontbeten. Ook weer met koffie, minder lekker dan die van junior, maar toch! Zelf houd ik niet zo van koffie, zeker wanneer er geen koekje bij is.

Lesje taal
Toen moesten we nog even sleutelen aan de brommert van Kevin. De kabel die we van Max hadden meegenomen was helaas te dik, dus die konden we niet gebruiken. Dan maar een kabelklemmetje er op zetten dat werkt ook wel. Alleen niemand had zo’n ding bij zich. Jeroen bood uitkomst, met behulp van z’n telefoon wist hij een fietsenmaker te lokaliseren. Die gast is handig met die telefoon, daar word ik als bejaarde gewoon eng van! Dus paps even naar de fietsenmaker gescheurd. Die zat inderdaad kort bij (= Overijssels voor vlakbij). Gewoon in de middle of nowhere (= Engels voor midden in een weiland) een fietsenmaker, zo groot als heel de wereld. Hij had kabelklemmetjes, dus dat kwam best uit. Eenmaal terug was het zo gepiept (= Haags voor zo gerepareerd).


Koekje er bij?

We zouden lunchen bij Tivoli (Max), dus om half twaalf naar Max geknald. Weer achter Jeroen aan, want die weet ook echt overal de weg. Wel via de toeristische route, gewoon voor de gein (=Joods voor lol). Kevin kon mooi het kabeltje terugbrengen en Max bedanken, dus dat weer kwam best uit. Heerlijk geluncht daar, lekker buiten in het zonnetje. Ik heb voor de lol eens chocomelk geprobeerd, maar dat is niet bevallen want daar krijg je geen koekje bij! En chocomelk is net zo vies als koffie. De terugweg uiteraard weer achter Jeroen aan via avonturenpark Hellendoorn weer naar La Calluna. Een avontuur was het zeker, vraag maar aan Pim. Ik ging zelf trouwens ook nog even in het zand spelen, altijd weer leuk. Je blijft kind zullen we maar zeggen. Eenmaal terug op La Calluna, waren daar (groot)moeders met (klein)kinderen en PaultjevE aangekomen. Dus dat was een gelukkig weerzien. Zelf mocht ik mijn Marlice verwelkomen, wat ook wel fijn was (zij moet dit nog even nalezen!).

Lekker nachtje
We hebben nog lekker in de zon zitten borrelen/bieren. Toen was de tijd voor avondeten aangebroken, Bertus had snacken bedacht en dus zaten we met z’n allen aan de vette hap. ’s Nachts had ik daardoor wel erg het zuur, maar ja, het was wel lekker. Na het eten, zoals het hoort, lekker een koekje waar je weer koffie bij kreeg. Ik houd eigenlijk niet zo van ……. nou ja, laat maar ook. ’s Nachts heeft junior weer de hele hut kortgezaagd, alleen nu bereikte maar 1/3 van het geluid mijn oren omdat Mar en Tieneke ook in de hut sliepen.

Pim en zandpaden…

Onderweg terug
Zondagochtend herhaalde zich het koffieritueel van junior bij ons hutje, wederom in een lekker zonnetje. Bertus had het ontbijt om een uurtje of half negen weer klaar gezet. Dus dat was weer dik voor mekaar. Na het ontbijt even inpakken, nog een drankje in de zon en toen aftaaien. Bertus bedankt en afscheid genomen van hem en elkaar. Jeroen ging met een paar over de snelweg terug. Wij gingen binnendoor onder leiding van Pim. Kev en ik reden op Libbies, en dat is niet fijn om over de snelweg te rijden, zeker niet zo’n lang stuk. PaulvL, PeterG&Zn, HansvdL, Kev en verschrikkelikkeikke onder leiding van Pim via MacD weer terug naar, in dit geval, Gouda.  We waren doodsbang dat Pim ons weer over een zandpad zou leiden omdat hij nu de smaak te pakken had, maar dat viel gelukkig mee.

In Gouda, op uitnodiging van PaulvL, nog even een drankje gedaan in de tuin bij Froukje. Die heeft ook nog eventjes twee inwoners van Hamburg voor m’n kind gebakken, want die had weer eens honger. Dat was wel lief. Van daaruit ging ieder zijns weegs. Wij reden via Moerkapelle naar Pijnacker, en het werd steeds kouder. Was het bij Paul en Froukje nog aangenaam warm in de tuin, in Pijnacker was het maar koud. Iets met zeevlam of zoiets.

Kortom een zeer geslaagd weekend, heerlijk weer ondanks alle voorspellingen. Nick bedankt voor de organisatie, Jeroen en Pim bedankt voor het voorrijden en de club bedankt voor de bijdrage in de kosten.

Overigens ik heb nog even opgezocht wat Calluna betekent. Calluna Vulgaris is een heidesoort. Bij ons beter bekend als Erica of dopheide. Heb ik toch weer wat geleerd.

Ken