Kevin’s eerste solotrip episode VI – slot

Via st. Truiden en de N3 rij ik naar boven richting Turnhout. Op de N3 is het druk, filerijden is hier aan de orde van de dag. Het is vrijdagmiddag en het begin van de maand. Feitje over dit stuk van de N3 ter hoogte van de legerbasis: links en rechts van de weg staan kroegen, deze kroegen hebben naast hun, kleine huisjes met hele grote ramen. Deze grote ramen zijn verlicht met mooi neonlicht wat de aandacht trekt. Achter deze grote verlichte ramen zitten schaars geklede jonge dames. Sommige stoelen zijn leeg en sommige niet. Aha!!! Hoerenstraat…., begin van de maand…, file… iedereen heeft liefde nodig zal ik maar zeggen. Ik plof langs de ramen links en rechts van me en maak wat contact met de meiden die op klanten zitten te wachten. Ik lag en zwaai naar ze, altijd leuk, beetje fileflirten. Ze lachen en zwaaien vriendelijk terug en denken waarschijnlijk bij zichzelf: ” rij alstublieft door, vieze,  natte, stinkende biker”!!! In Turnhout aangekomen stop ik weer voor een tankbeurt en een bakkie. Ik bel ff met Tienie want die heeft vanochtend rond 09:00 uur voor het laatst wat van me gehoord en het is inmiddels tegen 18:00 uur aan. Terwijl ik met ‘r aan de telefoon zit, zie ik dat er een draadje van m’n dynamo is afgebroken. Ik rond het gesprek met Tienie af en fiks het draadje weer aan de Dynamo. Thanx voor het belletje schat, anders had ik het nooit opgemerkt en had ik ergens tussen hier en Pijnacker zonder stroom gestaan, had toch mooi klote geweest op de laatste etape.

Ik vervolg met vieze klauwen van het sleutelen m’n weg richting Baarle-Nassau. Daar stop ik in het centrum om de inwendige mens te verwennen. En met verwennen bedoel ik ook verwennen. Ik stap een best wel sjieke tent binnen en vraag of ze een plekkie voor me hebben. Gastvrij als de Brabanders zijn mag ik een plekje kiezen, ik kies een tafeltje bij het raam want dan heb ik zicht op m’n reisgenoot. Zo zeg ik dit ook tegen de vriendelijke Brabin waarop zij tegen mij zegt: “ach zo, u bent met z’n tweeën”. “Uh nee” is m’n antwoordt en ik wijs naar het roestige milieudelict buiten op de stoep. “ach zo dus”, iets te drinken dan maar?” Puik plan wijffie!!! Ik bestel een Leffe blond en de biefstuk, ff geen schweinhackse maar een goed stuk vlees, rare graag, ff sis sis aan beide kanten en smullen maar!!! Ik kijk wat naar voorbijlopend volk en plots wordt daar voor mijn neus een bord met 6 sneeën stokbrood, kruidenboter en een garnalen amuse neergezet. Ik heb dit niet besteld denk ik bij mezelf en vraag de vriendelijke Brabin wat hier de bedoeling van is. “Dit is lekker om alvast wat te eten terwijl u op uw gerecht wacht” zegt ze met zachte G. Ik denk nog bij mezelf “jij bent ook lekker met je zachte G terwijl ik op m’n biefstuk wacht. “jij een zachte G en ik een harde… nah laat maar zitten ook, je bent bijna thuis Kef. De Belgische dames van plezier hebben je waarschijnlijk toch een beetje bronstig gemaakt. M’n biefstuk, aardig stukkie vlees van zo n 400gr. komt op tafel en er zit een me daar een partij friet, groente en saus bij!!! Tering!!!  

Ik doe me tegoed aan alles wat voor me staat en spoel het weg met Leffe blond, ik voel me als een god in Frankrijk. Ik voel de mensen omheen kijken, m’n klauwen zijn zwart van het sleutelen, m’n kleren zijn goor en ruiken naar 4 dagen kampvuur. Haha, interesseert me geen reet, ik ben een oermens en heb deze maaltijd verdiend!!! De rust is wedergekeerd aan mijn tafeltje en het tafelkleed verraadt dat hier wat vreselijks is gebeurd. De mensen om mij heen zitten onder de stukjes vlees en saus, nee das niet waar hoor, hun niet, ik wel. De vriendelijke Brabin is nog net zo vriendelijk en ruimt m’n tafel af, “ik hoef niet te vragen of het u gesmaakt heeft” zegt ze lachend. “Jij kleine dondersteen” denk ik bij mezelf en als ze wegloopt geeft ik ‘r een tikkie op d’r kont. Nee, das ook een grapje!! Ik bestel nog een bakkie en neem deze mee naar de rokerslounge. Ik check ff buienrader op m’n android en zie dat er zwaar klote weer op komst is. Ik besluit om het laatste stuk over de snelweg te pakken. Ik reken af bij de vriendelijke Brabin en verbaas me over de rekening, kickuh ook, daar waar je in de randstad rond de 7 euro betaalt voor een stukkie stokbrood met kruidenboter, krijg ie ‘t in Brabant er gewoon gratis bij!!! Ik hou van Brabant!!!

Ik trek m’n door weer en wind tenue weer aan, trap de oude ploffert aan en zet koers richting de A59 om zo naar de A16 te rijden richting Rotterdam. Op de snelweg begint het serieus te regenen en hang ik wat achter vrachtwagens aan. De regen doet pijn op m’n gezicht, maar ik ben blij. Bijna thuis, nog ff scherp blijven Kef, je bent er bijna. Bij Hillegersberg ga ik van de snelweg af en plof het laatste stuk binnendoor. Om 21:00 uur kom ik aan in Pijnacker. Zo!!! das best een lange rit geweest, maar je bent er. Ik besluit om nog ff bij een maatje langs te gaan die clubavond houdt met z’n net opkomende mc-tje. Mc-tje: niet mijn ding, gezellige gasten wel, kannik gelijk ff m’n stoere verhalen kwijt. Het is een gezellige avond vol sterke verhalen, goede muziek en gezelschap.

Rond 23:30 besluit ik naar huis te gaan, laatste meters. Thuis aangekomen, rol ik de oude ploffert de schuur in, bedank haar voor een mooie week samen terwijl ik een whisky voor mezelf inschenk. Ik zet “must be the whisky” van Cody Jinks op en ga zitten op m’n bankie. Ik geniet van het uitzicht, de geur van de afkoelende machine en van de whisky. Ik ben blij dat ik weer thuis ben.

Op kamp ” Dinkel” de tent laten drogen, is ze weer vers voor Ommen, zin in!!!