De Snertrit november 2016

Ongeveer een jaar of acht geleden heb ik de Snertrit overgenomen van Piet Valkenburg. Dat mocht van hem alleen als ik hem altijd door zou laten gaan. Dat is een vaste regel, waar alleen van af wordt geweken bij ijzel, pekel en code rood.

Afgelopen zondag gaf het KNMI 10 graden op en code geel omdat er windkracht 9 werd verwacht. Geen enkele reden dus om de Snertrit af te blazen.

Wie kwamen er aan de start?

  1. Peter Groeneveld kwam in zijn derde versnelling uit Ede aangereden en ontweek bij Gouda een langswaaiende auto,
  2. Ken Lautenslager woei bij de Algerabrug de betonnen afscheiding met de busbaan op,
  3. Ron Vogel kwam tegen de wind in niet boven de 50 km/u en werd vanwege windscherm/beenkappen naar de linker baan geblazen op de N210, maar keerde op tijd weer terug naar rechts
  4. Guus van de Sande probeerde met alarmlichten en handgebaren het overige verkeer te waarschuwen voor de aantocht van Ron Vogel
    De vader aller snertritten Piet Valkenburg werd de rotonde bij Capelle overgeblazen
  5. Zelf had ik een makkie, want thuiswedstrijd. Ik hoefde in Krimpen slechts één Kliko te ontwijken die voorlangs ging, gevolgd door een hele sliert keukenafval.

Maar: wij kwamen allemaal aan de start. Aangezien we 150 leden hebben, praat je over een opkomst van zo’n 4 procent. Vooraan noemen wij ons de

the 4 percenters

We hebben in de Breeka een poosje naar buiten zitten kijken hoe het terras-meubilair langs kwam, de knotwilgen steeds schever gingen staan en meer en meer wandelaars een veilig heenkomen zochten in het gezellige eetcafé.

Samen met Piet Valkenburg hebben we ter plekke nieuw beleid gemaakt aangaande de Snertrit. Naast ijzel, pekel en code rood, is voortaan ook windkracht 9  een reden om de Snertrit af te blazen. De kok van de Breeka, die dit wel aan zag komen, had zijn fornuis al opgestookt zodat we de vergadering konden besluiten met een kommetje snert.

Daarna zijn we allemaal al windsurfend weer naar huis gereden.

Art de Vos