Palingrit 2025

“Bad news travels like wildfire” Dit is het begin van een liedje wat ik erg kan waarderen.

Met deze mindset begint het verslag van de Palingrit 2025… Ik kom hier nog op terug maar misschien zijn de meeste van ons al op de hoogte van hoe de rit verlopen is…voor chapter Lautenslager in ieder geval…

Een zonnige, frisse lentemorgen kan ik het wel noemen ja…zo begon de dag. Die ouwe en ik zaten in het zonnetje voor ‘t ouderlijk huis op het bankie aan een bakkie thee en koffie. Jullie mogen raden wie wat dronk…

Rond half elf vetrokken we richting het verzamelpunt in Gouda. De rit ging lekker en rustig binnendoor, pruttelden we die kant op.

Drie kwartier later arriveerden we en was er al een aardige opkomst. We schoven aan en met een bakkie genoten we in het zonnetje. Beetje grappen en grollen, taartjes delen, met je vingers in de slagroom van je buurman en elkaar ff updaten sinds de laatste keer dat we elkaar zagen.

Dat was voor de meeste van ons vorige week op de laatste clubavond in Don Bosco. Een zeer geslaagde en gezellige avond als je ‘t mij vraagt. Goed bezocht maar ja, wat wil je als je de mens van een bbq voorziet. Als er wat te vreten valt komt er altijd volk op af, zeg maar !!!

Maar ff serieus, : bij deze dank naar de organisatie van deze avond !!! Met name Fam.v Aalst, die al jaren de clubavonden voorziet van de nodige versnaperingen, wat ongemerkt toch een hoop geregel en

gesleep met zich meebrengt.

Voor deze eindklapper hadden ze echt flink uitgepakt. ( met volgens mij hulp van Cees V en Nick ).

Tuurlijk, als leden maak je t zelf gezellig maar soms moeten die Oldtimers ff geboost worden zeg maar. Nah…das gelukt volgens mij !!! We hebben na een praatje van de presss, de ” every mile a thrill award ” uit kunnen reiken aan… nu inmiddels wel bekend…..rapapa!!! rapapa!!!…Paultje !!!

Ik ben aardig kort daarop beschonken afgevoerd door m’n meiduh…volgens mij. Tijdens de terugweg  vond Tienie dat de auto wat ligt stuurde en vroeg zich af waarom. Eenmaal thuis ontdekte zij een wat zwaar, onbekend voorwerp in de kofferbak….” geen vragen stellen, leg ik morgen wel uit ” . Was mijn respons….

Terug naar Gouda want daar zitten we nog steeds te geinen in het zonnetje…..

Rond een uur of twaalf ging het gas erop en leidde de Kinderkopjeskapitein ons de Krimpenerwaard uit, de Lekdijk op. Deze dijk volgden we tot ongeveer Wijk bij Duurstede en daar stopten we ff voor een plasje en een rokertje. Ff bij kletsen over de afgelopen kilometers en een beetje op elkaars fietsen zitten om te kijken hoe dat dan zit, gewoon omdat t kan.

Een enkeling had zelfs nog een snack voor onderweg en deed zich hier aan te goed. Is toch een trend die je steeds vaker tegenkomt dit seizoen, vooral bij de wat oudere rijder. Maar he !!! als t je op de been houd…ja toch !!!

Afijn, na een minuut of tien zadelen we weer op en zetten koers richting de

Heuvelrug. Ook een mooi deel van de route en zo kom ik er elke keer weer achter dat ons landje helemaal niet zo verkeerd is als t er in eerste opzicht uitziet. De Krimpenerwaard blijft een mooi gebied om door heen te ploffen, en de uiterwaarden langs de Lek boden ons een genot voor t oog om langs te rijden. Hier en daar wat gedomestiseerd wild in de vorm van hoefdieren vormden een mooi plaatje. De lentezon en de blauwe luchten boven ons zette het geheel in een warme gloed.

De richting op van Overbetuwe, waar de rivieren elkaar tegenkomen. Daar de  bossen van de Heuvelrug ingedoken, groengekleurd en fris in bloei, mooi glooiend asfalt onder ons, gaf ons het gevoel om even in de bergen te rijden. Ook hier deed de zon z’n magie en liet zich, hier en daar door een open plek in de boomtoppen zien.

Mooi plaatje in jullie hoofd geschetst of niet ? Ik ben zelf nogal een beelddenker dus ik zit weer terug in een Spaanse vallei van afgelopen zomer als ik dit schrijf.

Ik moet zeggen dat ik tijdens de rit, er niet optimaal van genoot want die ouwe zat voor me een soort van te klooien op de Buzzzz. De hele dag al , sinds ik achter m rijd in ieder geval. Ik hou m dan altijd goed in de gaten en de jongens achter ons ook, volgens mij.

Op een gegeven moment sloegen we rechtsaf een doorgaande weg op. Een kleine tweehonderd meter verder sloeg het voorste deel van het peloton af naar links…niks aan de hand toch…? gewoon doen wat iedereen doet en volgen, dan komen we over een kleine tien kilometer aan op de eindbestemming waar ons een goede maal en goed gezelschap geserveerd zal worden.

Nah…daar dacht die ouwe anders over en prakte z’n motor zo bij Jaap naar binnen, die vervolgens Piet v. R onderuit maaide. Daar lagen ze op een hoopie met z’n drieën, als een zwikkie bowlingpins na een fatale strike.

Ik zag t al gebeuren maar kon alleen nog maar afstand houden om er zo ook niet bij betrokken te raken en had de flattie vrij snel op d’r standaard. De jongens achter mij ook en hulp arriveerde snel. Ik heb die ouwe op laten staan en naar een veilige plek gebracht, van dat asfalt af. Jaap is zelf weer overeind geklauterd geloof ik en Piet werd door de presss overeind geholpen. Frank schrok zich nog soort van de tering toen ie te hulp schoot want Piet lag half in de bosjes in een ietwat vreemde houding, naar de lucht te staren. Toen Frank m aansprak zei hij dat ie rustig lag te evalueren wat er zojuist gebeurd was !!! Max heeft als hekkensluiter het verkeer omgeleid en de overige clubleden hebben de motoren weer overeind gezet en verplaatst naar een veilige plek. Hierna kon Max het verkeer weer vrijgeven.

Okee !!! Dit zat er aan te komen, rustig blijven Kev… godverdomme !!! K#nkerzooi !!!

die ouwe van me was aardig in de war van het hele voorval ( Jaap en Piet ook waarschijnlijk maar ik heb me vooral om die ouwe bekommerd ). Ik heb wat testjes gedaan of z’n koppie nog goed werkte en Guus heeft m lichamelijk onderzocht. Jaap had inmiddels bij de eigenaar van het erf waar we op stonden gevraagd om een stoel en een glas water. Later kon ook de Buzzzz voor onbepaalde tijd blijven logeren bij het lieve vrouwtje waarvan ik haar naam niet opgeslagen heb in de paniek vrees ik, dus ik noem haar ” het lieve vrouwtje “.

Max heeft die ouwe  mentaal begeleid toen ik naar de kopploeg aan de overkant van de kruising ben gelopen. Ff de buzzz checken of ie nog te berijden valt. Ik moest eerst wat plaatwerk omhoog trekken van t voorspatbord, die had de grootste klap opgevangen. Daarnaast had de koplamp, spiegel, valbeugel en het stuur, zichtbare schade. De buzzzz starte redelijk snel en daar ging ik…ff checken of dat ding nog functioneerd. En dat deed ie…bizar…een klap met een gangetje of zestig per uur op je voorganger die nagenoeg stilstaat…en niks aan de hand met dat ijzer…!!! Kickuh ook !!!

Tijdens dat testritje bedacht ik me dat ‘t helemaal niet handig was om dit te doen want die ouwe gaat toch niet meer terugrijden als je t mij vraagt. Daar was ie ‘t helemaal mee eens bleek later toen we plan de campagne maakten met z’n allen. Hulpdiensten gebeld en met overleg en advies van mn familie hier ( en dan bedoel ik de club zeg maar ) organiseerden we dat een half uur later, de rit inmiddels hervat was en die ouwe en ik onderweg naar het ziekenhuis waren. Hij in de auto bij Jolanda en Daan’s meissie, ik erachter aan op de flattie… de buzzz in de schuur naast een wulpse vw cabriolet van een jaartje of 30 jonger…

De rit was super( al hebben die ouwe en ik m niet helemaal uitgereden zeg maar…) Ook de eindlocatie bleek een gezellig wederzien op een mooie dag. Paultje was daar zelf heengekomen om z’n nieuwe shirt te pronken (vernam ik uit betrouwbare bronnen) en zo nog meer met hem…Hans&Anette, Daan& z’n meissie, Sil&Presss6721 uiteraard, want he !!! dit is hun achtertuin toch !!! De fotoos spreken voor zich ( ik kreeg later op de avond een hele zwik fotoos van Max, dus nog bedankt daarvoor, helemaal super !!!

Zoiezo iedereen bedankt voor hoe we dit opgepakt hebben, ik heb er in ieder geval veel aan gehad, dus mijn dank is groot.

Ook al waren we nog niet thuis….dat dan nog niet. Die ouwe en ik waren inmiddels wel veilig bij Peet&Jo in de achtertuin aangekomen. Het was nog gezellig druk met een aantal die hards, en grappig om te vermelden dat dat toch vaak die ouwtjes zijn. We werden goed opgevangen en voorzien van voedsel en drank, want dat

was ondertussen wel nodig…Frank was ondertussen z’n choppert voor de Superbee aan t omwisselen om zo die ouwe en ook maar gelijk de buzzzz terug naar 015 te brengen. Die ouwe en ik konden een beetje landen en ondertussen  konden we de familie in 015 ff updaten over de situatie.

Zo verstreek er een paar uur en droop iedereen af. Ook Frank arriveerde kort daarop en de bergingsactie kon worden uitgevoerd.

Peet & Jo uitvoerig bedankt voor de veilige haven en het transporteren van die ouwe. Daarna op pad naar plaats delict…

Van Ede naar Ederveen met het avondzonnetje, mooie diep oranje gloed, nog net boven de bomen, een aangename warmte van de aarde, die de hele dag heeft op staan warmen, ik werd er rustig van, merkte ik.

Ff tanken, naar het lieve vrouwtje, buzzz opladen en een doos Merci voor t lieve vrouwtje. Daarna die ouwe veilig thuis brengen, bij m’n moeder, dan komt t goed.

Wat de buzzzz en de wulpse cabrio uitgespookt hebben weet niemand maar de buzzz had zichtbaar wat vloeistoffen gemorst, dat dan weer wel…en de motorkap van de wulpse cabrio stond open… bedenk zelf maar een mooi einde met deze informatie…

En daar gingen we, alledrie waren we moe… dat zoiezo, we wilden naar huis en dat wilden we graag !!!

Het werd steeds kouder naarmate we over de snelweg richting Utrecht denderden.  die ouwe had toch wel moeite met sommige oneffenheden in het asfalt, Frank die af en toe stukken van honderd per uur reed maar mij wel telkens bij m in de buurt zag blijven… inmiddels geen mooie oranje gloed maar een duistere hemel met hier en daar wat gaten met iets van straling…ook duister maar … weet ik het !!! Ik was gaar, was ik voor het weekend al en had t echt koud ondertussen. Maargoed we kwamen aan en konden het hele spul veilig afleveren. Die ouwe bij m’n moedertje en de buzzzz in de schuur bij z’n halfbroeders.

Ik rustig met m’n oudjes doorgenomen hoe de nacht zou moeten verlopen en met de pressss nog even kort en bondig de dag doorgenomen en m hartelijk bedankt voor de vriend die hij is….” Morgen  ? ” .” ja… Choppershow toch ” ? ” Houden ff contact over een bakkie, komt goed …”

M’n ouders nog ff benadrukt hoeveel ik van ze hou en daar ging ik, de koude duisternis in…bijna thuis, veilig…

Schade ? Jaap heeft last van zn ribben en knie, z’n brommert heeft flink wat schade en Piet is een soort van slordig afgestapt. Had z’n standaard ff uit moeten zetten, maar had daar naar eigen zeggen geen tijd meer voor…motor van Piet ook schade maar aanzienlijk minder dan die van Jaap. Die ouwe ook een gekneusde ribbenkast, paar open verwondingen aan z’n arm en handig als je ‘m om t uur ff wekt vannacht….was t advies van de dokter…schade aan de buzzzz is bekend maar die deed t er niet minder om….

Nu is de materiele schade minder interessant want dat lossen we vd week wel op…belangrijk is dat iedereen er

een sisser vanaf komt,op enige mentale schade na, want menigeen is zich de tering geschrokken daar op dat kruispunt…

Maar he !!! ‘ t zijn krasse knarren, die drie…

Een jaar of twintig geleden moesten Piet en die ouwe vroegtijdig het strijdveld van de Cannonbalrun verlaten…hun verwondingen wat ernstiger, materiele schade aanzieklijk groter…Grappig feitje dat deze race onder andere door Jaap georganiseerd werd…hmm…vreemd…heel vreemd…